دو مساله در زندگی من وجود دارد که دیگر به صورت قانون درآمده....

قانون اول : آنسرومالسیا ( حالگیری )
به این معنی که همه دعوت های شام و مهمانی و سینما و تئاتر و پیاده روی و مسافرت و گردش و تفریح و .... درست همان زمانی است که من نیم ساعت جلوتر یک برنامه دیگر گذاشته ام....
مثلا وقتی که برای رفع کسالت بعد از ظهر جمعه و خمیاره های پی دی پی و فراموش کردن دلتنگی گذراندن یک هفته در تنهایی و یکنواختی ، دعوت عمو را برای رفتن به پارک قبول می کنم که نتیجه اش سردرد بعد از بدو بدو و بپر بپر با کیانا است، حتما دوستی زنگ میزند و پیشنهاد پیاده روی میدهد یا دیگری بلیط تئاتر گرفته و .....
می دانم راه حل هایی هست مثل دودر یا قیچی، ولی آیا من جرات دارم عمویم را دودر کنم ؟ عمرا....

قانون دوم : پیاسامالسیا (Premenstrual Syndrome)
به این معنی که همه مشکلات کاری ، درگیری های عاطفی ، مسایل خانوادگی ، دلتنگی ، گرفتاری های مالی ، تصادف ، ترکیدگی لوله های خانه ، دعوا ، قهر و ..... درست در فاصله زمانی دو سه روز مانده به تاریخ پریود پیش می آید . نتیجه اش را خانم ها میدانند و درک می کنند چه میگویم آقایون هم اگر نمیفهمند بهتر است تمامی تلاش و آی کیو و احساس شان را برای درک موضوع به کار گیرند و گرنه الهی که به PMS دچار شوند.
سندرم پیش از عادت ماهیانه عبارت است از یک‌سری تغییرات بیولوژیکی و هورمونی در بدن، این تغییرات هورمونی موجب به‌هم ‌ریختگی رفتاری و جسمی فرد می‌شود تا جایی که او را وادار به خود‌کشی یا قتل می‌کند. دیگر تغییرات شامل بدرفتاری با همسر و فرزندان، گریه، خشم و ..... میباشد.

پ ن :
1- PMS مثل عطسه زدن است ، نمیشود مانع عطسه زدن شد ، حداکثر میشود با دهان بسته زد که نتیجه اش درد گوش وبینی وسر است همین ....
2- قابل توجه آقایون : بعضی از روزهای ماه اصلا نپرسین چرا ؟
"چرا گریه میکنی؟ چرا گیر میدی ؟ چرا عصبانی هستی ؟ " را از دایره جملاتتان خارج کنید.....