دو روز پیش که گفت پنجره را روزها میروی سر کار باز نگذار فکر کردم که با این گرما و هوای دم کرده دیگر باران کجا بوده.......
امروز وقتی با حس گربه ای که از خیس شدن بدش می آید در حالی که از بند بند وجودم آب می چکید وارد خانه شدم زیر پنجره باز دریاچه کوچکی از آب باران که همه دوده های توری را هم شسته بود دیدم.

من قصد داشتم ولیعصر را پیاده گز کنم از روبروی پارک ملت که طوفان شد .
فکر کنم هنوز یک تکه از آن همه شاخه شکسته و برگ و خاک و خاشاکی که توی هوا پرواز می کرد ته بینی ام جا مانده ، این 37 امین عطسه بود.

این پشه هه را اگر بتوانم زنده بگیرم می فرستم دی ان ای اش را ازمایش کنند . فکر کنم ژن اش جهش پیدا کرده ، از سه تا قرص حشره کش و نصف قوطی اسپری جان سالم به در برده و تازه بر خلاف دوستانش شبها دم گوش آدم ویز ویز هم نمی کند .مثل بچه آدم نیش اش را می زند و می رود.