مهاجرت

اینجا حقوق شهروندی ام نادیده گرفته می شود. در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس و هر کوفت دیگری شرکت نمی کنم. سیاست خارجی و داخلی کشورم برایم بی اهمیت شده است. اخبار را دنبال نمی کنم. شهروند درجه دو محسوب می شوم ، درآمدم کفاف کرایه خانه و خرید ماشین و اینها را نمی دهد. ترجمه زبان آدم های دور وبرم را می فهمم ولی درکش نمی کنم. با فرهنگ و سنت و رفتارشان هم مشکل دارم. از مردم کشورم احترام و آرامش را نباید توقع داشته باشم . گاهی فکر می کنم اینجا هم من یک مهاجر محسوب می شوم