هفدهم بهمن ماه ۱۳۸۴ مرسی از همه دوستانی که با تلفن ، فرستادن اس ام اس و نوشتن کامنت تسلیت گفتن. تنها تصویری که مدام در ذهنم تکرار می شود آن لحظه ای است که جلوی خانه قبل از توقف کامل ماشین پیاده شدم و میان آن همه آدمی که ایستاده بودند پدرم را دیدم. خسته ، تکیده ،غمگین و تنها ![]() ...................................................................................................
|
![]() باغ بی برگی roksana@gmail.com دیگران گذشته ها گذشته |