حالا فرضا که عزمت را جزم کردی و قورباغه را با همه زشتی و کثیفی اش قورت دادی.اما به این فکر نکردی که قورت دادن یک طرف قضیه است و هضم کردنش یک طرف دیگر.

فکر نکردی که درسته توی دلت می ماند و با هر تکان یادت می اندازد که هی من هنوز اینجا هستم ،درست که توانستی مرا قورت بدهی.

ولی من هنوز اینجا هستم.زنده و دم جنبان.

پ ن :در ضمن کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من. آرشیو بلاگو درست کردم.