یکباره آن زمانی که اصلا انتظارش را نداری صورت مساله ای قدیمی را که فکر می کردی با گذشت زمان حل شده است جلویت می گذارند و ازت می خواهند دوباره به ذهنت فشار بیاوری وگوشه و کنارش را بکاوی و فرمول ها را به خاطر بیاوری و راه حل بدهی. راه حلی که یکبار ارائه شده و حالا یا فراموش شده یا در گوشه و کنار زمان گم شده یا آنکه تازه فهمیده اند که اشتباه بوده.
اگر غیر از این روزهای بی حوصلگی بود شاید می نشستم و برایش راه حل جدیدی می یافتم. اما امروز ترجیح می دهم زیر صورت مساله بنویسم بعضی وقت ها بهتر است آدم به عقب برنگردد و بگذارد زندگی در همان مسیری که افتاده است پیش برود .

پ ن : این تصور که من هیچ وقت عصبانی نمی شوم غلط است.شاهد هم دارم.