حناق گرفته ام.
حناق گلوله شده ته گلویم.
انگشتم را که ته حلقم فرو می کنم می توانم لمسش کنم.
همان جا بیخ حلقم جا خوش کرده است.
حناق را می گویم.
...................................................................................................
ابتدای صفحه