#دیروز من و چند نفر دیگه از بچه های شرکت یک روز حقوق جریمه شدیم .
به خاطر پو لش ناراحت نیستم. دلخوریم از اینه که ما کاملا بی تقصیر بودیم .
مدیرمون گفته چند نفر جریمه بشن تا بقیه درس عبرت بگیرن. به نظرم با این کارش
بین بچه ها اعتبارشو از دست داد.

#گاهی گفتن بعضی حرفها به نظر ضروری نمیاد. چرا باید به پدر مادرمون بگیم که
دوسشون داریم. اینو که خودشون میدونن.چرا باید به دوستانمون بگیم که به دوستیشون نیاز
داریم و از بودن باهاشون لذت می بریم. حتما خودشون می دونن.
اینجوری بعد از یک مدت بیان نکردن احساسات برامون به صورت عادت درمیاد.
فقط وقتی یکی از این روابطو از دست میدیم برای همیشه افسوس می خوریم که چرا
هیچ وقت حرفی که باید میزدیم نگفتیم. بعد کم کم زندگیمون پر میشه از حرفهای نگفته
که گوشه و کناری قایمشون کردیم و گاهی موقع گردگیری بهشون برمی خوریم.
مرورشون می کنیم. دوباره یک گوشه ای قایمشون می کنیم.
به قول یکی از دوستان چرا مردم باید از اون چیزی که توی ذهن ماست خبر داشته باشن؟