حس بودن در يك آغوش گرم و قوي برام لذت بخشه. شنيدن
كلمه عزيزم دلمو ميلرزونه،شنيدن دلم برات تنگ شده بود عسلم
قند رو توي دلم آب مي كنه. حس اينكه بدوني دوستت دارن بدون
هيچ قيد و شرطي و براي هميشه. اينكه بدوني اين دوست داشتن
تموم شدني نيست، برايم لذت بخشه،حس امنيت داشتن و حمايت شدن
و بودن در خونه اي كه هر گوشه اش برام بويي داره و لمس كردن اشيايي
كه برام آشنا هستن همه و همه بهم آرامش ميده،آرامشي كه هميشه
احتياج دارم.
براي اين دوست داشته شدن لازم نيست هميشه چيزي رو اثبات كنم.
هيچ وقت ازم مدرك نمي خوان، درست مثل يك اصل رياضي پذيرفته شده است
بدون نياز به اثبات.اين تنها دوست داشتن و دوست داشته شدني كه هيچ وقت
ترس از جدايي و فراموشي نداره ، هيچ وقت.....تنها دوست داشتني كه دوري و
جدايي هم چيزي ازش كم نمي كنه.حسادت هم توش جايي نداره،چون انقدر ازش
مطمئن هستي كه هيچ چيزي توي اين دنياي بزرگ نمي تونه باعث بشه بهش
شك كني.