وقتي رودررو با كسي صحبت مي كني ، پنهان كردن احساسات واقعي
كار مشكليه ، هر چه قدر هم نقش بازي كني ،طرف يك كم تيز باشه با يك
نگاه به چشمهات ميتونه غم ، شادي ، شوخي و كنايه و ... رو از توي
چشمهات بخونه ، اين جوري بدون اينكه نياز باشه خودت حرفي بزني طرف
مقابل از اون قطره اشكي كه ته چشمهات داره لول مي خوره مي فهمه كه
دوستش داري ، يا از اخم تو نگاهت و چين ابروهات مي فهمه كه حوصله اشو
نداري يا عصباني هستي يا .....
آدم بايد خيلي هنر پيشه باشه كه رودررو طرف مقابلشو گول بزنه.
پشت تلفن ، آهنگ صدا تنها راه ارتباطيه بين دو طرفه .راحت ميشه نقش بازي
كرد ، اگر پرسيد صدات چرا گرفته ؟ ميشه گفت :سرما خوردم ، يا گلوم درد ميكنه.
ديگه كه چشمهاي قرمزتو نمي بينه ، وقتي حوصله حرف زدن نداشته باشي
ميشه گوشي رو گذاشت و رفت سراغ يك كار ديگه ، يا اين طرف هم زمان كار ديگه
اي انجام داد و گاهي در جواب حرفهاي اون يك بله ، نه ،اوهوم ...گفت .
موقع چت كردن كار خيلي راحت تره ، ديگه از آهنگ صدا هم خبري نيست .
خودت هستي و يك صفحه كليد و تعدادي آدمك براي ابراز احساسات .
اينجا ديگه آدم ميشه خود خودش . بدون نياز به نقش بازي كردن.